Dyslexie is meer dan lees en schrijf problemen
Ik ben opgegroeid met dyslexie en dit heeft eigenlijk voor heel wat ergernissen gezorgd in mijn leven. Lezen en schrijven is altijd stresserend omdat de gewone mensen verwachten dat iedereen dit perfect kan. Maar eigenlijk is lezen en schrijven zelfs geen natuurlijke eigenschap van de hersenen. Een goeie honderd jaar geleden was taal minder belangrijk dan de andere vaardigheden. Als iemand zoals Albert Einstein schrijffouten maakte gingen ze er niet over vallen, maar in de huidige tijd word je dikwijls als dom gezien omdat je niet perfect kan lezen en schrijven.
School is de grootste oorzaak van faalangst
In het onderwijs ligt de focus meestal op de vaardigheden die je minder goed kan, waardoor je dikwijls als dom gezien word. Dit creëert al van in de basis school faalangst. Omdat het volledige onderwijs op taal gebaseerd is groeit die faalangst tot je op een bepaald moment gewoon stopt met moeite doen. Dit is deels ook oorzaak dat ik oorspronkelijk gekozen heb om te starten in het beroeps en uiteindelijk gestopt ben met school halfweg men 6de middelbaar. Ik vond school tijdverlies, want het had toch geen zin om nog moeite te doen.
Gelukkig ontdekte ik enkele jaren later het HBO avondonderwijs. In deze opleiding kon ik bewijzen dat ik niet dom was, want hier waren de andere vaardigheden dan taal belangrijk.
De gevolgen van dyslexie zijn voor het leven
Je zou denken dat het dyslexie hoofdstuk kan afgesloten worden na de studies, maar dit is niet het geval. Telkens wanneer een grammer-nazie jou wijst op een schrijffout, word de faalangst terug wat gevoed. Ze bedoelen het waarschijnlijk niet slecht, maar toch voel je de stempel van dom terug tevoorschijn komen. Maar de grammer-nazies zijn zeker niet de ergste.
Er zijn ook mensen die jou nog meer het gevoel van dom zijn geven omdat je niet perfect kan lezen en schrijven. De keren dat je word afgekeurd door de taalvaardigheden of een negatieve beoordeling krijgt omdat je iets verkeerd gelezen hebt, komen vaak het zwaarste van allemaal aan.
De positieve kant van mijn dyslexie
Dyslexie had voor mij ook positieve gevolgen. Men taalvaardigheden zijn niet zoals van normale mensen, maar mijn manier van denken is ook totaal anders. Mijn brain werkt op een chaotische vorm van een analytische manier die veel sneller “the big picture” ziet. Daarnaast kan ik mijn focus verdelen. Ik kan bijvoorbeeld perfect een film volgen, terwijl ik met tekenwerk bezig ben en dan is mijn brain ook nog met allerhande andere zaken bezig. Zelfs meerdere conversaties door elkaar volgen is meestal geen probleem. Dit alles samen leidt tot een creatief brain die goed is in problemen oplossen.
Voor mij is dyslexie veel meer dan niet goed kunnen lezen en schrijven. Het zorgt er voor dat mijn hoofd op een andere manier werkt, meestal wel wat chaotisch is. Soms kom ik hierdoor misschien wat raar over, maar dat vind ik eigenlijk niet erg omdat ik vind dat “normaal zijn” een beetje saai klinkt.
