DT is voor losers

Is het nu “d” of “dt”? What the fuck maakt het eigenlijk uit? Als je bij mij een woord ziet die eindigt met DT, dan is dit zeker wegens de automatische spellingcorrectie of om een of andere grammer nazie tevreden te stellen.

Wanneer D en wanneer DT?

To be honest, ik heb het eens terug moeten opnieuw opzoeken voor ik deze post begon te schrijven. Ze hebben het mij echter al honderden keren uitgelegd, maar het gaat er niet in omdat ik deze regel zo nutteloos vind.

Volgens de info die ik online lees is het eigenlijk heel simpel. Wanneer het in de ik-vorm is, dan is het D. En als het woord in de hij/zij/het-vorm is, dan eindigt het op DT.

• Ik word oud
• hij wordt oud
• het wordt oud

Als je echt twijfelt kan je een ander werkwoord die niet op D of T eindigt gebruiken als controle.

• Ik werk
• hij werkt
• het werkt

Wat maakt het uit?

Ok, de regel lijkt inderdaad niet zo moeilijk, maar wat maakt het eigenlijk uit? Totaal niks! Het maakt echt geen verschil of ik nu “oud word” of “oud wordt”. In beide gevallen betekent het dat ik er grijzer door kom.

Door mijn dyslexie moet ik aan heel wat taal regeltjes denken terwijl ik schrijf, om zo weinig mogelijk grote fouten te maken. Natuurlijk moet je altijd ergens de grens trekken. Voor mij is het dus altijd D of T, want door niet te moeten denken aan de dt-regel heb ik extra focus over voor schrijffouten die wel uitmaken.

Volgens mij is de echte oorsprong van de dt-regel enkel taalkundigen die tussen pot en pint op het idee gekomen zijn om iedereen eens goed te pesten, dus fuck it.